تولید برق در کشور به عنوان عامل اصلی توسعه سایر بخشها بوده و همواره به عنوان صنعت پیشران از آن اسم برده می شود و تقریبا تمام بخشهای دیگر به آن نیازمند است .
حدود 80 درصد از تولید برق کشور توسط سوختهای فسیلی انجام می شود که اگر چه دارا بودن سوخت فسیلی نقطه قوتی برای تولید برق در کشور بوده ولی متاسفانه استفاده نامناسب و نا متوازن از آن باعث شده این نقطه قوت در تولید به نقطه ضعف و نقص شدیدی در این حوزه بدل شده که برون رفت از آن مستلزم صرف هزینه های مادی و معنوی فراوان برای کشور است .

به عنوان مثال اگر فقط گاز را در نظر بگیریم برای تولید هر کیلو وات ساعت برق با نگاه خوشبینانه ۰/۲۵ متر مکعب گاز مصرف می شود . که اگر این مقدار گاز با قیمت گاز صادراتی محاسبه شود ، نزدیک به 1.500 تومان ارزش داشته که در حال حاضر با قیمت بسیار نازل به نیروگاهها تحویل شده و سوزانده می شود که در این رابطه بقیه سوختهای فسیلی نیز وضعیت کم و بیش مشابهی دارند.

استفاده از سوختهای فسیلی برای تولید برق عوارض جانبی بسیار زیادی ایجاد کرده و به سبب افزایش گاز های مضر کیفیت هوای تنفسی را بسیار پایین آورده و از طرفی باعث گرم شدن زمین که خود عواقب بسیار ناگواری از جمله کاهش نزولات جوی ، کاهش ماندگاری برف زمستانی ، کمبود آب شرب و بارانهای سیل آسا و مخرب را بدنبال داشته که همه این موارد می تواند برای کشور ایران نامناسب بوده و در کنار عوارض زیست محیطی که از استخراج سوختهای فسیلی حاصل می شود وضعیت بسیار نامناسبی را در این بخش بوجود می آورد .

هیدروکربنهای فسیلی می تواند با قیمت بسیار بالا برای تولید قطعات الکترونیکی و ... مصرف شده و ارزش افزوده بسیاری بوجود آورد . سوختن بی رویه این هیدروکربنها اگر منجر به سرمایه گذاری برای نسل های آینده نشود ، ایران را تبدیل به سرزمین سوخته ای کرده و به نسلهای بعد تحویل خواهد شد . لذا سیاست گذاری در این بخش بسیار حساس بوده و باید متناسب با شرایط اقلیمی و امکانات زیر بنایی و ترجیهی موجود باشد که متاسفانه این نگاه حاکم نبوده و هنوز هم مورد توجه عمومی قرار نگرفته است.

در چند دهه اخیر از میان سوختهای غیر فسیلی تاکید فراوانی بر سوخت هسته ای شده که اگر چه تحقیقات در این حوزه باید در دستور کار دولت ها باشد ولی باید توجه کرد که استفاده از برق هسته ای در سالهای اخیر رونق چندانی نداشته و حتی کشور های پیشگام در این حوزه درصدد جایگزین کردن برق هسته ای هستند .

مسائل فوق و تاکید سازمانهای بین المللی طرفدار محیط زیست برای جایگزین کردن سوخت فسیلی مخصوصا در کشور های صنعتی و استفاده از انرژی پاک و غیر آلاینده خورشیدی ایجاب می کند که توجه ویژه ای به این بخش داشته باشیم .
در کشوری مثل ایران استفاده از انرژی خورشیدی بر سایر بخشهای انرژی های نوین مثل آب ، باد و ... مزیت داشته و می تواند حوزه ای پاک ، مطمئن ، مفید ، بصرفه و بدون عوارض جانبی ایجاد کرده و برای مردم ایران هزینه مادی و معنوی اضافه ای ایجاد نکند .

در خطه پهناور و آفتابی ایران تابش خورشید بیش از 2 برابر میانگین جهانی است و می توانیم چند هزار برابر مصرف داخلی تولید کنیم ، ولی متاسفانه بسیار غم انگیز است که با دارا بودن مزیت فعالیت چشمگیری صورت نگرفته و امیدواریم در آینده با نگاه ویژه ای این حوزه مورد توجه و کمک جدی دولتمردان قرار گیرد.

تکفلی – مدیر عامل