غلامحسین تکفلی – برگرفته از مجله دنیای اقتصاد ( تیر ماه 1400 )
نیروگاه های تولید پراکنده یا مقیاس کوچک می تواند به عنوان سریع ترین روش جبران کمبود برق کشور به حساب آید ، شاید به همین دلیل این نیروگاه ها در دنیا از محبوبیت بالایی برخوردار است که شاید اصلی ترین دلایل این محبوبیت سرمایه گذاری کمتر نسبت به نیروگاه های بزرگ ، سهولت احداث و سرعت احداث این نیرو گاه ها باشد . ولی متاسفانه موارد زیر باعث عدم استقبال سرمایه گذاران از این بخش یا کاهش سرمایه گذاری می شود.
• عدم تطبیق نرخ خرید برق با سرمایه گذاری :
همانطور که عملا ملاحظه می شود در سالهای اخیر قیمت دستگاه های مقیاس کوچک به بیش از ده برابر رسیده در حالیکه قیمت خرید برق اصلا چنین رشدی را نداشته است.
• نوسانات شدید نرخ ارز
هزینه لوازم و مواد مصرفی این نیروگاه ها ارزی بوده و یا تابع مستقیم نرخ ارز است که در نتیجه افزایش شدید و نوسانات قابل ملاحظه ای ایجاد می کند.
• بلاتکلیفی این نیروگاه ها پس از پایان قرارداد تضمینی
پس از اتمام دوره خرید تضمینی ( 5 سال ) ، فقط در تابستان خرید برق توسط توانیر انجام می شود و در بقیه ماه های سال مالکین این قبیل نیروگاه ها باید نیروگاه ها را خاموش نگه داشته و یا با نرخ بسیار نازلی اقدام به فروش برق نمایند. این نوع برخورد عملا نیروگاه ها را در معرض خطر ورشکستگی قرار داده و در نتیجه آن سرمایه گذار جدید به این بخش جذب نمی شود.
• تاخیر زیاد در پرداخت بهای برق تولیدی توسط توانیر
• یکطرفه بودن نرخ خرید برق توسط دولت
• دریافت تضامین و وثایق سنگین توسط بانکها برای اخذ تسهیلات
• عدم امکان استفاده از سرمایه گذاری خارجی در توسعه و احداث نیروگاه